Dobre praktyki
„Dorastanie nie jest złe, złe jest zapominanie, że było się kiedyś dzieckiem”. Sentencją z wyjątkowej lektury szkolnej „Mały Książę” autorka dobrych praktyk rozpoczyna temat publikacji, który wbrew pozorom nie dotyka tylko i wyłącznie biologicznego charakteru okresu dorastania.
Charakterystyka okresu dorastania i zastosowanie w wybranych scenariuszach zajęć 
Zajęcia lekcyjne nie wystarczą do zaspokojenia potrzeby kontaktu ze sztuką teatralną, tym bardziej gdy odległość miejsca zamieszkania od dużych ośrodków miejskich, a tym samym centrów kultury, tego kontaktu nie ułatwia. Ważny jest bezpośredni udział dzieci i młodzieży w amatorskim zespole teatralnym, bowiem ta metoda pracy jest bardzo atrakcyjna i skutecznie wpływa na rozwój osobowości. Każdy może znaleźć w teatrze swoje miejsce i okazać się bardzo pożytecznym, często wręcz niezbędnym dla przygotowania widowiska. Zajęcia takie wychowują skuteczniej od lekcji, dowartościowują uczniów, stwarzają im szansę wykazania się pomysłowością i odniesienia sukcesu. Młodzież współtworzy inscenizację, mając wpływ na jej ostateczny kształt, a to daje znacznie więcej satysfakcji niż sam odbiór programu. Dlatego teatr szkolny nie musi obawiać się żadnej konkurencji ze strony innych, bardziej nowoczesnych środków przekazu.
Program pozalekcyjnych zajęć teatralnych
